Na diecezjalnym, formacyjnym spotkaniu Akcji Katolickiej, które odbyło się 3 kwietnia (br) podana została informacja, że w dniu 1 maja (br) odbędzie się uroczyste ogłoszenie decyzji o utworzeniu nowego Sanktuarium Św. Józefa (pierwszego w diecezji) na Staromieściu w Rzeszowie.
Dobrze będzie zapoznać się z historią tego miejsca i kościoła. Nazwa Staromieście pochodzi od tego, że na tym wzniesieniu istniała pierwotna osada Rzeszów, przeniesiona 2 km na obszerniejsze wzgórze, w roku 1354, kiedy osada uzyskała prawa miejskie. Wioska, która w tym miejscu się rozwijała przyjęła nazwę Staromieście i posiadała drewniany kościół, który spłonął podczas najazdu Turków i Wołochów w 1458 r. Podobnie stało się z następną świątynią, gdy na Rzeszów napadli Tatarzy w 1624 r. Kolejny kościół, wybudowany przez Mikołaja Spytka Ligęzę, który także spłonął w XVII w. W pierwszej połowie XVIII ks. Stanisław Pękoszewski wybudował pierwszy kościół murowany, konsekrowany w 1745 roku przez bpa Hieronima Sierakowskiego. W 1895 r. ówczesny proboszcz ks. Józef Stafiej zainicjował budowę nowego większego kościoła. Na wiosnę 1900 r. przystąpiono do wyburzenia starego kościoła i rozpoczęto budowę nowego, która trwała 4 lata. Parametry kościoła: długość – 36 m, szerokość – 18 m, wysokość – 15 m. wysokość wieży kościelnej – 49 m. Zaprojektowany w stylu neogotyckim przez Zygmunta Hendela, znanego architekta z Krakowa. Posadzka świątyni została wykonana w 1904 r. Na frontonie umieszczono figurę patrona kościoła - św. Józefa.
Ołtarz główny został wybudowany w 1944 r. z kamienia obłożonego terakotą. Rzeźby świętych: Mojżesza, Mateusza, Marka, Łukasza, Jana, Jana Chrzciciela, Wojciecha, Stanisława, Franciszka i Dominika – wykonał prof. Kazimierz Bieńkowski z Poznania. Witraże zostały częściowo uszkodzone dwukrotnie. Najpierw w maju 1915 r., podczas wysadzania mostu na Wisłoku przez Moskali. Potem, w lipcu 1923 r., gdy wybuchła rzeszowska prochownia. Prace przy ich odbudowie prowadziła firma Żeleńskich z Krakowa.
Polichromie wykonał w roku 1920 Michał Leszczyński – według projektów Juliana Krupskiego ze Lwowa.
W roku 1960 w dniu 20 maja przeszedł nad Staromieściem huragan. Trwał 12 minut, zerwał nie tylko wieżę kościoła, ale i zniszczył dach, sklepienie, organy, polichromię i witraże. Kościół został odbudowany według dokumentacji przygotowanej pod kierunkiem architekta Wiktora Zina z Krakowa. Polichromia została odtworzona według projektu Eugeniusza Muchy. Nowe 28-głosowe organy, wykonała firma Kamińskich z Warszawy. Nową chrzcielnicę wykonano w 1959 r.
W ostatnich latach XX wieku podwyższone zostało prezbiterium. Wykonano nowe tabernakulum i konserwacje ołtarza głównego. Zostały też odnowione dwa boczne ołtarze, św. Józefa i NMP. Nowe rzeźby dla tych ołtarzy wykonał rzeszowski artysta Krzysztof Brzuzan. Obok ołtarza umieszczono obraz pt. “Śmierć św. Józefa”, malarza Emila Polita z Rzeszowa.
Pamiątką po peregrynacji obrazu Bożego Miłosierdzia w 2000 r. jest ołtarz Jezusa Miłosiernego. Obraz ten został namalowany przez artystkę Agnieszkę Dziurawiec z Tarnowa. Z lewej strony ołtarza znajduje się obraz św. Faustyny tego samego autorstwa, po prawej zaś odnowiony obraz Matki Bożej Staromiejskiej. Znajdujące się wcześniej w bocznych ołtarzach figury św. Katarzyny, pierwszej patronki kościoła i św. Antoniego, umieszczone zostały po renowacji na filarach nawy głównej.
Na frontonie kościoła znajdują się dwie duże tablice z brązu, poświęcone płk Łukaszowi Cieplińskiemu,dowódcy AK w Rzeszowie, który w latach okupacji mieszkał w pobliżu tej świątyni oraz Józefa Kreta, urodzonego na Staromieściu wybitnego działacza harcerskiego.
W kapliczce przed kościołem umieszczono na pamiątkę Wielkiego Jubileuszu 2000 figurę Chrystusa Frasobliwego według projektu Krzysztofa Brzuzana. Z placem kościelnym graniczy Ogród św. Józefa z dróżkami św. Józefa. Na bramie wejściowej ogrodu umieszczono słowa: "Idźcie do Józefa, co może stanowić zachętę, nie tylko dla tych, którzy noszą to imię".
St. Wójciak